Μια γενιά πριν ζούσαμε στο ρυθμό και υποφέραμε από τους ήχους των εξατμίσεων των μηχανόβιων. Σήμερα περάσαμε στην αθόρυβη εποχή της οθόνης . Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι η συνεχής έκθεση μας σε οθόνες αλλάζει τον τρόπο που σκεπτόμαστε και λειτουργούμε . Μερικές από αυτές τις αλλαγές με τις επιπτώσεις τους στην καθημερινότητα όλων μας είναι :
ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ
Οι αγαπητικοί της οθόνης είναι ρηχοί ταχυαναγνώστες , σε αντίθεση με τις μέχρι σήμερα έρευνες που έδιναν ψηλά ποσοστά κατανόησης σε όσους διάβαζαν γρήγορα . Οι «οθονόβιοι» ή screen agers ζουν το παρόν, είναι λιγότερο εγγράμματοι κι αδυνατούν να εκτελέσουν αριθμητικές πράξεις . Σε πρόσφατα σεμινάρια ταχυανάγνωσης επιβεβαίωσα την αδυναμία μαθητών της Στ΄ δημοτικού , να διαβάσουν απλά κείμενα στην ελληνική γλώσσα με ανεκτή ταχύτητα και να απαντήσουν σε εύκολες ερωτήσεις κατανόησης .
Επίσης, η αδυναμία στην εκτέλεση αριθμητικών πράξεων παρατηρείται πλέον σε όλες τις ηλικίες των «οθονόβιων» κι ανάμεσα σε φοιτητές κι υπαλλήλους καταστημάτων. «Να χρησιμοποιήσουμε κομπιουτεράκι ;» ζητούν όλοι.
ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ
Οι λάτρεις των οθονών προτιμούν εικόνες από λέξεις , είναι ενεργοί αλλά φαίνεται να αγνοούν το ευρύτερο πλαίσιο του θέματος και την σχετική κουλτούρα .
Αντιδρούν με ταχύτητα σε πολλαπλές πηγές πληροφοριών , αλλά η προσοχή κι η κατανόησή τους μπορεί να είναι ρηχή. Προσδοκούν να έχουν γρήγορες απαντήσεις και πιστεύουν ότι αν κάνουν κάτι λάθος τότε αυτό μπορεί να διορθωθεί εύκολα με το πάτημα ενός διακόπτη . Δηλαδή , σα να κάνουμε delete , reset , clear entry ,back space σε μια υπολογιστική μηχανή.
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ
Η αδυναμία τους στην απομνημόνευση , είναι εμφανής κατ΄ αρχήν στην ασθενική μνήμη εργασίας τους.πιπλέον , πιστεύουν ότι κάθε τι βρίσκεται σε ένα σκληρό δίσκο, έτσι δεν προσπαθούν ν΄ αναπτύξουν τις προσωπικές μνημονικές στρατηγικές τους. Ότι θέλουμε , υπάρχει στο google σου απαντούν με αφέλεια.
ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Εύρημα – του 2010 – που αφορά παιδιά και εφήβους 8 – 18 ετών στις Η.Π.Α. δείχνει ότι περνούν 11 ώρες την ημέρα μπροστά από οθόνες κάθε είδους. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι «οθονόβιοι» μπορεί να έχουν 100δες ψηφιακούς φίλους σε κοινωνικά δίκτυα , αλλά δεν γνωρίζουν τα πλήρη ονόματα των συμμαθητών τους ! Η επακόλουθη ψηφιακή απομόνωσή τους στερεί από την αυθεντικότητα ή το τυχαίο μας συνάντησης στο δρόμο.
Το χειρότερο όμως είναι ότι η ευφορία που δημιουργεί η προσκόλλησή τους σε μια οθόνη με ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι το εμπόδιο για να αναπτυχθούν φυσιολογικά. Έρευνα – 2008 – έδειξε ότι ο σύγχρονος «οθονόβιος» δέχεται 300% περισσότερες πληροφορίες από ένα άτομο που ζούσε το 1960. Δίνει την εντύπωση ότι είναι εξυπνότερος , ενώ στην πραγματικότητα τα λάθη που επαναλαμβάνει είναι τόσο χαζά που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι πάσχει από μερική βλακεία.
Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε λάτρεις της οθόνης παρατηρήστε σε τι βαθμό οι σκέψεις κι οι προτάσεις τους είναι : πρωτότυπες, ανεξάρτητες, συγκεντρωμένες , ευρείες , ήρεμες , στοχαστικές , προβλεπτικές ή καινοτόμες. Όλα αυτά δείχνουν βαθιά νοηματική επεξεργασία , χαρακτηριστικό της ανθρώπινης σκέψης.
Άρθρο από εφημερίδα
Αφήστε μια απάντηση