Έχοντας ως θεματικό πυρήνα το ενιαίο θεατρικό δίπτυχο “Αυτός που λέει Ναι. Αυτός που λέει Όχι“ του Berlot Brecht επιχειρήσαμε σήμερα (29 Μαρτίου) με τα παιδιά μέσω της διερευνητικής δραματοποίησης και του αυτοσχεδιασμού να καλλιεργήσουμε την κριτική μας συνείδηση και σκέψη.
Η δυναμική των αντιθέσεων που διατρέχει τα αρχικά κείμενα του 15ου αιώνα μας έφερε αντιμέτωπους με ποικίλους προβληματισμούς και διλήμματα. Οι μαθητές μετατράπηκαν σε ενεργητικούς ηθοποιούς και ανατάλλαξαν διαδοχικά θέσεις προκειμένου να γεννηθεί ένα γνήσιο περιβάλλον αλληλεπίδρασης. Στο τέλος αναρωτηθήκαμε αν πρέπει να παραμένουμε πιστοί στις παραδόσεις με οποιοδήποτε κόστος ή αν οφείλουμε να επιχειρούμε να αλλάζουμε βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και συνήθειες, όταν πια αυτές δεν εξυπηρετούν το σκοπό τους;
Κλείνοντας καταλήξαμε να συμφωνήσουμε με τα λόγια του σπουδαίου συγγραφέα:
“Το βασικό είναι να μαθαίνεις καλά πότε να συμφωνείς . Γιατί συχνά λέει κάποιος ναι , χωρίς στ’ αλήθεια να συμφωνεί. Πολλοί ούτε καν ρωτιούνται. Και πολλοί συμφωνούν με το λαθεμένο. Το λοιπόν, το βασικό είναι να μάθεις καλά πότε να συμφωνείς.”
Η δασκάλα του Γ1′
Αφήστε μια απάντηση